Koprot [Botrytis aclada]

Mogelijke infectiebronnen zijn zaaizaad en afvalhopen. Ook kunnen zaaiuien geïnfecteerd worden door tweedejaars plantuien die geteeld zijn uit besmet plantgoed of infectie kan komen uit een besmet gewas winteruien. De koprot schimmel kan twee jaar in de grond overleven en voor problemen zorgen bij een te nauwe vruchtopvolging.

Om vanaf het begin van de teelt de kans op koprot te minimaliseren wordt een zaaizaad behandeling geadviseerd met bijvoorbeeld Insure Duo .

Tijdens de teelt dient besmetting vanuit afvalhopen te worden vermeden. De sporen verspreiden zich namelijk gemakkelijk met de wind mee. Hoewel in het veld geen symptomen zichtbaar zijn worden de planten wel in het veld geïnfecteerd. Koprot dringt de bladeren binnen via de huidmondjes. In de bladeren kan de schimmel, zonder zichtbaar te zijn, verder groeien. Zodra het geïnfecteerde bladweefsel veroudert, koloniseert de schimmel het gehele blad en kan vervolgens sporen vormen. Deze sporen kunnen weer nieuwe bladeren aantasten. Als bladeren aangetast worden waarvan de bladschede een vlezige bolrok vormt, dan kan de schimmel via de hals de bol binnendringen om daar tijdens de bewaring rotting te veroorzaken.

Om de kans op infectie te verkleinen is het advies om twee keer het sterkste koprot middel op te nemen in het spuitschema. Uit onafhankelijk onderzoek blijkt Signum verreweg het sterkste fungicide te zijn op koprot.

Het is belangrijk om de uien na de oogst snel te drogen, zodat de schimmel geen kans krijgt. Deze schimmel veroorzaakt kop-, bodem- en zijrot in uien. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een rotting van de bol die uitgaat van de nek, de bolstoel of een wond in de zijkant van de bol (mechanische beschadiging). In geval van koprot kan de top van de bol daardoor al meer of minder ingedrukt worden, zonder dat van uitwendige symptomen sprake is. In een later stadium ontstaat aan de buitenkant ook zichtbaar rot dat overdekt is met een grijze sporenmat en zwarte sclerotia.