Bladluis (zuigschade) [Sitobion avenae]
Bladluizen zitten vooral aan de onderzijde van de bladeren of in een beschutte plek tussen de bladeren. Zij prikken in het blad om tot de sapstroom van de plant te komen. Daar zuigen ze suiker- en eiwitrijk vloeistof uit om zich te voeden.
Schade
Door het zuigen van de bladluizen kunnen de bladeren vervormen, verdraaien, samentrekken. Dit wordt veroorzaakt door het met het zuigen ingebrachte speeksel. Ook in de toppen van de stengels kunnen als er veel luizen in zitten, groeiafwijkingen ontstaan, de zogenaamde luizenkoppen. Bij het zuigen nemen bladluizen in verhouding veel meer suikers dan eiwitten op. Het overschot aan suikers wordt door bladluizen uitgescheiden en wordt honingdauw genoemd. Dit ligt als een glimmende massa op de bladeren, die als gevolg daarvan kleverig aanvoelen. Op de honingdauw kunnen zich zwartschimmels ontwikkelen die aan het gewas een vies, grauw uiterlijk geven.